Rozdział XXI- Czyżby dumny pan Malfoy się zakochał?

Ciepłe promienie słoneczne, przedarły się przez czerwone zasłony i dotarły do porcelanowej cery pewniej rudowłosej dziewczyny. Rosie Weasley, jęknęła przeciągle czując ich intensywny blask na powiekach. Wiedziała że musi wstać, ale nie miała na to ani siły, ani ochoty. Jednak perspektywa zarobienia kilka dodatkowych groszy, poprzez udzieleniu korepetycji nowym uczniom była kusząca. Tak więc dziewczyna odsłoniła krwawe zasłony odgradzające ją od rzeczywistości i usiłowała siąść na brzegu łózka, niestety zamiast tego wylądowała na podłodze, boleśnie przy tym siniacząc swój zgrabny tyłeczek. Bolesny jęk rozległ się w całym pokoju, jednak nie był on na tyle silny żeby obudzić dwie śpiące królewnę, które słodko chrapały na sąsiednich łózkach. Ruda Wstała powoli i skierowała się w stronę łazienki, po drodze zgarniając ubrania. Dziś Toaleta była cała ozdobiona różowymi kafelkami w delikatnym kwiatowym motywie. Przywitała się grzecznie z pomieszczeniem i szybko wlazła pod prysznic, myjąc się waniliowym żelem. Po dziesięciu minutach wyszła i wysuszyła się jednym machnięciem różdżką, a włosy ułożyła tak, żeby okalały jej twarz. W weekendy w Hogwarcie uczniowie mogli się ubierać w normalne ciuchy, tak więc ruda poprzedniego wieczory wybrała niebieski dżinsy, siwą bluzkę z rękawami ¾ i do tego czerwone mantersy. Zrobiła delikatny makijaż i wróciła do pokoju aby włożyć do zaczarowanej torby potrzebne podręcznik na lekcje. Wyleciała z pokoju aby udać się na śniadanie do Wielkiej Sali. Z Malfoy'em umówiła się że spotkają się za piętnaście 9 aby omówić listę rzeczy jakie będą przerabiać z nowymi uczniami. Kiedy weszła do Wielkiej Sali zobaczyła że oprócz nakrytych stołów pomieszczenie świeci pustką. Nieprzyjemny dreszcz przeszedł ją po plecach. Pośpiesznie podeszła do stołu Gryffindoru, kiedy siadła sięgnęła po owsiankę i sok dyniowy. Jednak kiedy tylko owsianki styknęła języka dopadły ją takie mdłości że musiała odstawić, sięgnęła po kanapkę z serem i pomidorem, i zaczęła ją jeść. Nagle zza jej placów wyskoczyła ciemna postać i siadła koło niej. Dziewczyna drgnęła gwałtownie, rozlewając sok na stole.

-Ojej! Przepraszam nie chciałem cię przestraszyć.. -powiedział uśmiechnięty Charlie, pośpiesznie pomagając jej wycierać sok ze stołu.

-Nic się nie stało. Po prostu nie zauważyłam cię- odpowiedziała ruda uśmiechając się do niego. Chociaż w myślach próbowała rozgryżć jakim cudem nie udało jej się go zauważyć, lub chociaż usłyszeć. Miała dobrze rozwinięty zmysł słuchu i obserwacji, jednak widząc jego srebrne tęczówki zapomniała o tym. Odwróciła pośpiesznie wzrok i wróciła do jedzenia.

-Chcesz kanapkę? - zapytała po chwili widząc że blondyn obserwuje każdy jej ruch. Zaczęło ją to niezwykle krępować.

-Nie dzięki, już jadłem – powiedział z uśmiechem przy tym nie patrzył jej w oczy tylko na jej szyję, a jego oczy przebrały niezwykle głodny wyraz. źrenice mu się rozszerzyły a tęczówki pojaśniały do tego stopnia że kolorem przypominały kość słoniową. Nagle Rosie pożałowała że nie wzięła swojej ulubionej chusty. Odwróciła się i sięgnęła po więcej soku, kiedy już się napiła – i uspokoiła- spojrzała znowu na chłopaka. Tym razem jego spojrzenie było hipnotyzujące, wabiło ją. Bez zastanowienia się zbliżyła się do niego, tak że teraz ich usta dzieliły zaledwie parę centymetrów. Chłopak uśmiechnął się lubieżnie, ujął jej twarz w dłoniach i pocałował namiętnie, a dziewczyna oddała go z równą pasją. Oczywiście Rosie nie zdawała sobie sprawę z tego co robi, ale coś w jej głowie szeptało jej krótkie acz rozkazujące komendy, w tej właśnie chwili głosik szeptał:'' Całuj go ,całuj... wiesz że go kochasz... oddaj się mu... Pokaż mu że należysz do niego.. ''. Rudowłosa siadła mu na kolana i objęła go za szyję wczepiając palce w złote włosy, Charlie szybko przygarnął ją do siebie i zaczął całować bardziej zachłannie. Niebieskooka czuła się w tej chwili jakby się naćpała, wzięła jego rękę i położyła na swoje udo, przesuwając ją coraz wyżej. W tej chwili Stoker wstał, postawił dziewczynę na podłodze i wybiegł z nią na korytarz, znalazł szybko pusty schowek na miotły i zamknął drzwi. Kiedy tylko przekręcił klucz w zamku, przygwoździł rudą do ściany i znów zaczął całować. 'Całuje całkiem dobrze.. Ale kiedy mnie całuje Score czuję się inaczej...' pomyślała. Na myśl o Malfoy'a poczuła jak kurczy jej się serce. Odepchnęła szybko chłopaka od siebie, który już wkładał jej rękę pod bluzkę i wyszła na korytarz. Wieża Hogwartu właśnie wybiła wpół do 10, obejrzała się w około i z zaskoczeniem stwierdziła że są po drugiej stronie zamku. Stała tak chwilę z otwartą buzią próbując sobie przypomnieć jakim cudem tu dotarli w tak krótkim czasie, kiedy poczuła jak ktoś łapię ją z tyłu. Odwróciła się gwałtownie i stanęła twarzą w twarz z Charlie'm, nie zdążyła nawet pisnąć kiedy jego twarz diamentalnie się zmieniła. Cera pojaśniała, usta poczerwieniały a oczy stałe się czarnymi dziurami bez źrenic ani tęczówek. Rosie zastygła patrząc w jego ślepia, ciemność jaka się w nich kryła wołała ją i kusiła. Mimowolnie przybliżyła się do niego. Teraz serio czuła się jak naćpana.

-Rosie..- szepnęła kreatura – Kochasz mnie i tylko mnie. Pragniesz mnie. Darzysz uczuciem. Ten blondyn już się nie liczy. Jasne? Jestem tylko ja. Rozumiesz?- zapytał ochrypłym głosem.

-Tak.

=Dziś wieczorem przyjdziesz do Pokoju Życzeń i będziesz moja. Rozumiesz?

-Tak.

-Mów do mnie kochanie. I powiedz blondasowi że nigdy nie było nic między wami, ale chcesz żebyście byli przyjaciółki. Zrobisz to dla mnie skarbie?

-Tak kochanie. - Szepnęła po raz kolejny Rosie, głosem wskazujący na to że dziewczyna jest w głębokim transie. Po jej słowach twarz blondyna wróciła do normy a on uśmiechnął się czarująco.

-A teraz mnie pocałuj- szepnął szczęśliwy. Dziewczyna uśmiechnęła się i spełniła jego prośbę.

†

Score czekał niecierpliwie pod klasą, gdzie razem z Rosie mieli przeprowadzić zajęcia. Strasznie się cieszył że z rudą już mu się lepiej układa. I zdawał sobie też sprawę że uczucie, które do niej czuje, rośnie z każdą chwilą jaką spędzają razem. Trochę go to martwiło, ale widząc z jaką miłością patrzy na niego dziewczyna, strach malał z każdym dniem. Kiedy już miał pójść jej poszukać ona wybiegła zza rogu z pięknym uśmiechem przyklejony do piegowatej twarzyczki. Serce zatrzepotało mu niecierpliwie w piersi.

-Hej! Chyba się nie spóźniłam?- zapytała podchodząc do niego.

-Cześć, nie to ja przyszedłem za wcześniej.- powiedział z uśmiechem. Kiedy był z nią, świat wydawał mu się lepszym miejscem. Weszli do klasy i zaczęli omawiać plan zajęć. Kiedy dyskutowali o tym co nauczą nowychuczniów na ostatnią godzinę. nagle Scorpius pochylił i pocałował ją delikatnie w usta. Dziewczyna zesztywniała i spojrzała na niego zimno. Już miała coś powiedzieć kiedy nowi weszli do klasy.

-Porozmawiamy o tym później- syknęła w jego stronę. Malfoy przestraszył się. Tysiące pytania zaczęły krążyć w jego głowie ''Czy zmieniła zdanie? Może już nic nie czuje? A może teraz jest ktoś inny? '' Był tak pochłonięty swoimi myślami, że kiedy Ruda zaczęła się przedstawiać, musiała go szturchnąć kilka razy w żebra, żeby oprzytomniał i powiedział swoje imię.

I tak minął im cały dzień, ucząc rówieśników łatwych i trudnych zaklęć. Większość na szczęście już umieli i zaoszczędzili całkiem sporo czasu. Jednak Score zauważył że ruda ciągle spogląda na tego blondyna. Starał się nie wodzić za nią wzrokiem, ale jego siła woli miała do powiedzenia tyle co nic przeciw zielonookiej zazdrości, już nie mówiąc o tym że na starcie była przegrana.

Nareszcie wybiła godzina 15. Pozbyli się wszystkich uczniów zdumieni że żaden z nich nie patrzył na nich krzywo, tylko im dziękowali i uśmiechali się przyjaźnie. Ruda starannie zamknęła za nich drzwi. I stanęła naprzeciw Scorpiusa.

-O co ci chodzi?- zapytał zdławionym głosem.

-Nic do ciebie nie czuję, nie zależy mi. Chcę żebyśmy byli tylko przyjaciółmi. -powiedziała prosto z mostu. Malfoy stał zrośnięty w ziemie, niezdolny do wykrztuszenia nawet najcichszego jęku, chociaż w tamtym momencie miał ochotę, zacząć krzyczeć i demolować wszystko wokół niego. Właśnie pękło mu serce.

-Dlaczego? -zapytał wreszcie cichusieńko. - Jeszcze wczoraj nie miałaś nic przeciwko temu całowaniu się ze mną.

-Wiesz, bawiłam się. - powiedziała uśmiechając się kpiąco. -Czyżby dumny pan Malfoy, się zakochał? -zapytała unosząc brwi. I wtedy Score coś zauważył, jej oczy nie miały już barwy wesołego wiosennego niebo, tylko były nienaturalnie niebieskie. Jakby świeciły neonowym sztucznym światłem. Zrozumiał że jest coś z nią nie tak.

- Nie Malfoy, wszystko ze mną w najlepszym porządku. Myślisz że jak dziewczyna najzwyczajniej na świecie cię nie chce to już padła ofiarą jakiegoś złego uroku?- zapytała śmiejąc się kpiąco widząc jego spojrzenie.

-Nie. Nie zakochałem się Weasley. I wiesz co? Nie mam zamiaru przyjażnić się z taką szmatą jak ty- wysyczał zły. Jego zraniona duma nie pozwoliła mu jej odpuścić. Po tych słowach Score wyszedł z impentem z klasy i pobiegną w stronę lochów zostawiając biedną Rosie samą z jej problemem.

† (będą +18)

Była już dziewiąta wieczorem, po odrobieniu lekcji i zjedzeniu kolacji Rosie leżała na swoim łóżku, kiedy nagle jakaś tajemnicza siła kazała jej iść do Pokoju Życzeń. Bez wahania podbiegła i weszła do pokoju, który był cały czerwony. W środku był Charlie. Kiedy tylko ją zobaczył podbiegł do niej z prędkością światła i zaczął ją całować.

-ślicznie wyglądasz.-szepnął jej do ucha zdejmując jej bluzkę, ona odpowiedziała pomrukiem, rozpinając mu jego koszule. Po chwili byli już na łóżku a blondyn zdejmował jej spodnie. Zaczął całować jej szyję, schodził coraz niżej, zdjął jej biustonosz i począł ssać jej sutki. Dziewczyna cały czas jęczała z rozkoszy, kiedy on pieścił jej piersi, a później brzuch. Aż dotarł do jej najczulszego miejsca, zaczął ją tam pieścić językiem wtedy krzyknęła. W pewnym momencie odepchnęła go od siebie i popchnęła na łóżko, zdejmując mu spodnie i slipy, uwalniając nabrzmiałego członka. Siadła na jego uda i zaczęła robić to co on przed chwilą. Całowała umięśnioną szyję i brzuch a kiedy dotarła do krocza bez wahania wzięła go do buzi i zaczęła ssać główkę pieszcząc resztę rękami, już po chwili usiłowała wepchać go głębiej do gardła. Chłopak oddychał ciężko, ale nie chciał skończyć w jej buzi, więc szybko zmusił ją żeby przestała i znów była pod nim, pocałował ją zaborczo i rozsunął jej nogi.

- Chcesz?- zapytał ochrypłym głosem. W odpowiedzi usłyszał tylko błagalny jęk pełen rozkoszy. Zaczął wchodzić w niej, ale nagle poczuł jakąś przeszkodę.

-Jesteś dziewicą?- zapytał z niedowierzeniem.

-Za chwilę już nie będę- powiedziała uśmiechając się do niego słodko, pchając biodrami tak, żeby poczuć go głębiej. Ale nie pozwolił jej, szybko się wycofał i usiadł na brzegu łóżka.

-Lepiej wracaj do dormitorium.- szepnął.

-Dlaczego?- zapytała rozczarowana. Słysząc jej sprzeciw chłopak odwrócił się do niej i jego twarz znów przebrała ten straszny wyraz.

-Idź do dormitorium i się prześpij. - powiedział.

-Tak kochanie- szepnęła w odpowiedzi i zaczęła się ubierać. Kiedy już skończyła opuściła pokój jak w transie, zostawiając chłopaka samego z własną złością i wspomnieniami.

~~~~~~~~~~

IIi jest rozdział :D

jeszcze raz przepraszam że tak długo nie było :)

I moglibyście się trochę postarac z tymi komantarzami.. mało ich a wiecie że jak jest mało komentarzy wpadam w depresje ;c

Więc jeśli to czytasz to zostaw znak po sobie. Chociaż takie marne ''Fajne" albo " super!"

też będę się cieszyć ;)

kocham :* 

~Acruxia

ps: zapraszam na nowy blog ( jest rozdział!)

historia-z-sherlockiem-holmsem.blogspot.com